Verbeurdverklaring
De wet
In artikel 43bis, 3e lid Strafwetboek is dus voorzien in de teruggave wanneer de verbeurdverklaring betrekking heeft op de primaire vermogensvoordelen en in de toewijzing wanneer het gaat om het zakelijk subrogaat (vervangingsvermogensvoordeel) of de waarde van het verdwenen vermogensvoordeel (ingeval van een verbeurdverklaring bij equivalent).
Hof van Beroep onjuistheid
Er is beslist tot verbeurdverklaring “als vermogensvoordeel” in de mate dat de desbetreffende woningen deels werden afbetaald met “witgewassen illegale vermogensvoordelen”.
Het gaat dus om een verbeurdverklaring op grond van artikel 42, 3° Strafwetboek, waarbij het witwasmisdrijf bestaat in het omzetten van illegale vermogensvoordelen in andere zaken (in dit geval: de aankoop van onroerende goederen, deels met winsten verkregen door misbruik van vertrouwen.
Het basismisdrijf dat blijkens deze beslissing geleid heeft tot vermogensvoordelen die vervolgens werden witgewassen, betreft misbruik van vertrouwen. Sommige van deze feiten maakten ook deel uit van de feiten waarover het hof van beroep heeft beslist (namelijk de feiten van de tenlasteleggingen).
Lezing van het arrest leert echter dat het hof van beroep daarnaast ook ondubbelzinnig uitspraak heeft gedaan over het basismisdrijf van sommige feiten van witwassen waarvoor wordt veroordeeld, waarbij met name als basismisdrijf opnieuw misbruik van vertrouwen ten opzichte van vennootschappen wordt vastgesteld (ditmaal evenwel zonder veroordeling voor de respectievelijke basismisdrijven, nu de strafvordering niet tot deze feiten strekte).
Uit het voorgaande volgt ondubbelzinnig dat gelden die middels misbruik van vertrouwen werden onttrokken aan verzoekende partij, vervolgens werden aangewend voor de aankoop van onroerende goederen die gedeeltelijk werden verbeurdverklaard.